Tempels, cocktails, chaos en rust

Dag schatjes,

Geen zonsopgang voor ons de tweede 'tempel-dag' (28 aug). De wekker ging om 3.53 en het regende mega-hard! Dus besloten we om te blijven liggen. Om 9 uur werden we wakker en na een heerlijk ontbijtje heeft onze (dezelfde als de dag ervoor) tuk-tuk driver ons naar verschillende Angkor tempels gebracht. Van oude, kleine maar toch mooie tempels tot de Tha Prohm (die van de tomb raider) tot hele grote reusachtige tempels. Na een hele dag tempels gingen we als afsluiter naar een tempel boven op een berg. Als je daarop staat, zou je een prachtige zonsondergang moeten zien. Helaas voor ons heeft de zon heel de dag geschenen, tot een uur voor de zonsondergang. Maar dat kon de pret natuurlijk niet bedrukken; het uitzicht was nog steeds waanzinnig! Uitgeput van het bergklimmen, traplopen en wandelen hebben we voor deze ene keer westers gegeten en daarna ultiem gechillt. Ook die dag hebben we lolly's uitgedeeld aan alle (straat)kinderen en we hebben heel veel armbandjes gekregen; waardoor mijn arm helemaal volhangt:)

Nieuwe dag nieuwe kansen; De wekker ging weer om 4 uur, dit keer hoorde we geen regen. Dus we konden de Angkor wat (moeder van alle tempels) toch echt tijdens de zonsopgang zien. En het was het vroege opstaan waard! WAUW.. De inmens grote tempel en haar schaduw in het water, tijdens de zonsopgang; wat een plaatje!! Toen de zon op was hebben we een lekker kopje koffie gedronken voordat we de tempel ingingen. Het is echt een prachtige tempel, de cavings op de muren, pilaren en plafonds zijn onwijs mooi en gedetailleerd. En het is groot! Zo he, we zijn daar 2 uur binnen geweest. Na deze bijzondere tempel zijn we naar een andere tempel (uur met de tuk-tuk) gegaan, die was ook erg mooi maar ik moet zeggen dat geen 1 tempel Angkor Wat overtreft. Tijdens de 'langere afstandsritjes' zie je veel van de locale bevolking.. Er is inderdaad echt sprake van veel armoede hier, het liefst wil ik iedereen helpen, maar dat gaat helaas niet.. Nou na die tempel gingen we verder naar het noorden, waar een waterval en rivier met stenen waarin gecraved is. Het was nat van de regen, dus we vroegen of we makkelijk de berg op konden (het lag boven op een berg). De tuk-tuk driver zei dat het prima te doen was, omdat er houten treden waren. NIET DUS!! Hahah, het was letterlijk een hele jungle tocht. We moesten door riviertjes, over rotsen, over losliggende stenen, door modder, over boomstammen, boomstronken en het ergste was de glasheid. Na een aantal jungle-ervaringen wist ik hoe je het handigst kon lopen of waar je je evenwicht moet houden, maar je doet niks tegen glasheid. Dus op blote voeten zochten we naar hulpstukken (zoals takken, bladeren, stenen etc). Eigenlijk was het echt gevaarlijk, want we hadden helemaal geen gids of iemand bij ons. Naast het feit dat het zo glad etc was, liepen er ook nog eens veel rare beesten rond! Maargoed, na vallen en opstaan en een open wond onder mijn kleine teen hebben we al zwetend de top bereikt. Het was de tocht zeker waard. Bizar hoe mensen 1000 jaar geleden bedachten ergens in de bushbush stenen te craven.. Fascinerend. Tegen de tijd dat we uit de rimboe waren, waren we al 13 uur onderweg en allebei doodop. We dachten dat de tuk-tuk driver ons naar onze guesthouse zou brengen, maar na een uur stopte hij bij een tempel (weer een!?). Uit beleefdheid gingen we die bezichtigen, maar we waren echt klaar voor een powernap. Nog twee tempels later (ja we hebben ze letterlijk allemaal gezien!) kwamen we aan bij onze guesthouse. Na een hapje eten besloten we een uurtje te slapen en daar een welverdiende cocktail te drinken. Om 19.30 sliepen we en 5 uur later werden we pas wakker; helemaal door de wekker heen geslapen. We waren ZO moe, dat we besloten lekker verder te slapen..

De volgende dag was onze chill-dag. Lekker boekjes lezen, fruitshakes drinken, hapjes eten; heerlijk niksen dus. Die avond had Rebecca met drie jongens afgesproken die ze in Chiang mai had leren kennen. We gingen naar de pub street (soort grote vorm van stratum) en hebben ze daar gemeet. Het was echt supergezellig met tequilla, vodka redbull buckets en heel veel dansen! (De vodka-redbull is echt killing, omdat de redbull ZO zoet is, is het net limonade.. maar je gaat er hard van stuiteren! haha) De jongens waren superleuk en het was zoals gewoonlijk een topavond/nacht/ochtend!

De dag daarna (uhh inmiddels 31 aug) zijn we naar een school gegaan, waar kinderen les krijgen die het erg slecht hebben. We hadden namelijk twee meiden en een jongen ontmoet die daar vrijwilligerswerk deden. Ieder kind daar heeft zijn eigen verhaal. Een jongetje bijvoorbeeld: Hij is 13 en lijkt wel 7 (zo mager en klein), zijn moeder is 2 jaar geleden overleden, zijn ene zus is in Thailand om als schoonmaakster geld te verdienen, zijn andere zus is prostituee en zijn vader is blind en heeft maar 1 arm en is alcohist. Daarnaast slaat zijn vader hem vaak en hij moet armbandjes verkopen om geld te verdienen voor zijn vader. Echt heel erg, en dat is 1 verhaal van de miljoenen.. Ik zit te denken om volgende zomer misschien een maand vrijwilligerswerk te doen en een maand te reizen.. Ik ga sowieso een gezin supporten, niemand kan heel de wereld helpen maar ieder beetje helpt!
Die avond was onze laatste avond samen (na 6 dagen ipv 3) dus gingen we lekker uitgebreid uiteten en daarna de jongens van die avond ervoor meeten in dezelfde club. Jaa.. natuurlijk weer een fantastische nacht!!

Na twee uur slapen, gingen we ontbijten. Rebecca zou namelijk om 9 uur vertrekken (naar Battambang) en ik om 12 (naar Phom Phen). Na het afscheid (wat zoals altijd heel moeilijk is) ben ik mn spullen gaan pakken en afscheid gaan nemen van de guesthouse. De mensen waren ZO vriendelijk, gastvrij, oprecht, gezellig.. Ze gaven me wat mee voor onderweg en toen ging ik; op naar Phom Phen. Na een verschrikkelijke busrit, over hobbelende wegen, met rare locals en een stijve nek/rug kwam ik aan.. Chaos, drukte!! Daarnaast was de kamer supervies en rot.. Blergh!! Snel mn bedje ingedoken en hopen dat de volgende dag beter zou zijn..

Vandaag dus. Ik werd wakker met honderd duizend miertjes om me heen; in mijn backpack, op de wastafel, in mijn handtas, zelfs in mijn bed! Meteen naar de receptie; bleek het aan de kamer te liggen?! Dus ik werd ge-upgrade naar een schonere, grotere en luxere kamer:) waar gelukkig geen mier te bekennen was. Heb de killing field bezocht; echt afschuwelijk en naar.. De khmer rouge (1975-1979) heeft voor zoveel doden gezorgd, verschrikkelijk. De schedels, spullen, verhalen, foto's.... Het leeft hedendaags nog steeds hier in Cambodja. Echt heel erg.. Nadat ik alles bezonken had ben ik naar de royal palace en de silver pagoda gegaan.. Het was heel er mooi en de tuin eromheen was een fijne rustparadijs. Met wilde aapjes (heb er een gespot) en weinig toeristen. Heb trouwens ook een wilde slang gezien! Haha ineens stond ie voor mn neus te sissen, heel bizar. Dat is wel leuk aan tropische landen, de wilde beesten overal (soms zelfs op straat), dat zul je in Nederland niet snel zien;).

Morgen vertrek ik weer, een dagje in deze stad is meeer dan genoeg. De mooie witte stranden zie ik meer zitten:) Het leuke is trouwens dat Rebecca morgen ook komt! Sprak haar net op facebook en zij zou na Battambang naar Phom Phen gaan, maar gaat nu ook naar Sihanouville! Gezellig dus:D

Nog maar een klein weekje en dan ben ik weer terug. Voelt heel dubbel, want ik wil ZO graag nog veel meer zien, meer doen en meer beleven hier. Maar aan de andere kant wil ik jullie natuurlijk heel graag zien en knuffelen;)

Hele dikke kus en liefde!

Ps. Harmen, de computers zijn hier niet zo snel, dus foto's uploaden duurt lang! Haha, dus geduld;)

pps. De tuk-tuk drivers zijn in deze stad supersuper irritant! Om de 10 sec hoor je: Tuk-tuk lady? Where are you going? etc etc..

ppps. Leestip: First they killed my father van Loung Ung..